Opaalkust

Zondag 20 maart 2022 - We zijn vertrokken voor onze eerste trip van het nieuwe jaar. Dit naar de Opaalkust in Noord-Frankrijk. Een trip van 160 km. Voor het eerst in twee jaar zijn bijna alle coronamaatregelen afgeschaft en kunnen we reizen zonder mondmasker of covid-pas. Sedert 14 maart gelden in Frankrijk dezelfde maatregelen als in België.
Het is 9.30u als we vertrekken en het is aan het … sneeuwen! En het zijn grote vlokken. De thermometer geeft +1°C aan. Doch dit barre weer kan ons niet ontmoedigen.
Zoals gezegd rijden we richting Opaalkust en naarmate we onze bestemming naderen verbetert het weer zienderogen.

Onze eerste halte is “Cap Blanc Nez”. We installeren ons op de camping en in de namiddag wandelen we naar de witte kliffen die een 600tal meter verderop gelegen zijn. De zon schijnt volop.
Het was net hoog water dus een strandwandeling zat er niet onmiddellijk in. Het water begon terug te trekken van tegen de rotsen en de eerste keien van het strand werden zichtbaar. Het is zen en kalmerend aan de vloedlijn met het geluid van de rollende keien onder de wegtrekkende golven, een speciaal, aangenaam geluid.
We wandelen na een poosje verder over het pad dat langs de toppen van de kliffen loopt. Zittend op de restanten van een bunker genieten we nog van het prachtige vergezicht.

Morgen gaat de tocht verder langs deze kustlijn …

05/08/2018: alles ingeladen, de watertank voor een derde gevuld… Op naar het Zwarte Woud. Meer specifiek het zuiden en dit tot in Waldshut aan de grens met Zwitserland, het “Hochschwarzwald”. 20 jaar geleden waren we er al en een tweede bezoek is het zeker waard. De startafstand (625 km) die we normaal in één dag doen, doen we nu rustiger aan. De eerste middag brengen we door in Mehring, een mooi dorp aan de Moezel. De camperplaats (met zijn restaurant) ligt pal aan het water. Gelukkig, ondanks of dank zij de hitte zijn er geen muggen.
Meer moest dat niet zijn. Luieren in een stoel aan het water, even wandelen en dan rustig een glaasje drinken op het terras van het plaatselijke restaurant.

Dag 2
We rijden richting Titisee. We hadden gereserveerd op camping Bühlhof. De bedoeling was om er een aantal dagen ter plaatse te overnachten. De camping is boven een berg gelegen en de weg er naartoe is zeer steil. Een ideale omgeving voor … berggeiten. De 170 pk van de mobilhome was meer dan welkom. De camping is oud maar zeer net, de plaatsen best ruim doch zeker niet vlak. Na de installatie verkennen we de camping en genieten nog na van een mooie avond.

Dag 3
Vandaag wandelen we naar het stadje Titisee aan het gelijknamige meer. Erheen wandelen is, ondanks de hitte, geen probleem. Terugkeren was een ander paar mouwen. Het gedeelte van de grote baan naar de camping was zoals eerder gezegd, een echte kuitenbijter en niet een baantje om meerdere keren per dag te voet af te leggen.
De Titisee is het meest toeristische meer van het Zwarte Woud. Een prachtig natuurlijk meer op een hoogte van zowat 840 meter. In het plaatsje zelf vind je talrijke winkels, restaurants. Het is er heerlijk vertoeven. In de hoofdstraat zijn veel souvenir winkels gelegen, waar je veel producten uit het zwarte woud zoals hammen en kersenmarmelade vindt, en heel veel koekoeksklokken. We konen niet weerstaan aan de streekproducten en kochten zwarte woudham en ‘wald’honing! Geoefende wandelaars kunnen rond het meer wandelen. Het pas is ongeveer 7 km lang. Op het meer kan je leuke boottochten maken. Met een excursieboot, roeibootje, pedalo, of een electrisch bootje. Het is ook een luchtkuuroord. Het is niet het grootste meer, dat is de Schluchsee.

Dag 4
Het is een weertje om luilekker te genieten op de camping. Ondanks de hoge temperaturen besluit ik, Dirk, om in de namiddag een wandeling te maken. Eén die start op de camping. Het pad naar de rand van het bos was al zeer steil. Toen ik boven aan de rand van het bos kwam, was ik blij dat ik even kon verpozen op een bankje. Een prachtig panoramisch zicht en wandelen tussen de koeien. Dat is het zwarte woud ten top. ’s Nachts zorgt een stevig onweer ervoor dat alles opgefrist wordt.

Dag 5
Freiburg de belangrijkste stad van het Zwarte Woud. Het is nog steeds zeer warm. Net aan de rand van de stad parkeren we op een grote camperplaats. Na een stevige wandeling (terugkeren doen we wijselijk met de tram) nemen we een kijkje in de talrijke historische straten en wandelen langs stadspoorten, de vele stadhuizen, marktpleinen, door winkelstraten en ... langs de beken! Ja, wel opletten als je in de straten van het centrum kuiert. In vele straten liggen nog kleine open beken (Bächle).
De Münsterkerk neemt prominent haar plaats in. In de Kaiser Joseph Strasse zijn vele grote warenhuizen gelegen.

Terwijl we op een terras genoten van een lekkere maaltijd werden we verrast door zowaar een windhoos. Deze trok over gans Freiburg. De zware parasols waaiden allen om, kleinere kozen het luchtruim. Servieten, tafellakens, stoelkussens, en zelfs stoelen gingen vliegen. We moesten in allerijl onze borden nemen en in het restaurant vluchten. Na twee minuten was alles voorbij en scheen de zon weer. Nu nog wat winkelen (eindelijk) en dan de tram op. Dit gratis! Dankzij onze KONUS gastenkaart.

Wanneer op je vakantie bent in het Zwarte Woud krijg je op campings of in je hotel of gastenverblijf een Konus gastenkaart.

De uitdrukking “KONUS” komt van de vroegere universele sleutel die trein conducteurs ooit gebruikten om bussen en treinstellen te openen. Deze uitdrukking staat voor gratis gebruik van openbaar vervoer voor bezoekers aan het gehele Zware Woud. Er zijn enige uitzonderingen.
Na aankomst op je vakantiebestemming kun je je voertuig laten staan en brengt het openbaar vervoer (bus, tram, trein, om het even) je naar elke plaats die je wenst, zonder je zorgen te hoeven maken over een parkeerplaats.

Meer info over deze kaart vind je op: zwartewoud.info

Overnachten doen we voor de laatste maal op camping Bühlhof in Titisee.

Dag 6
Triberg bezoeken bleek niet mogelijk door een totaal gebrek aan parkeerplaatsen, de massa toeristen en overal achtergelaten fietsen. De bedoeling was om er een bezoek te brengen, niet alleen aan het “Schwarzwaldmuseum” maar ook aan de grootste winkel met koekoeksklokken. We rijden dan maar door naar Schonach voor een bezoekje aan de tot voor kort, grootste koekoeksklok ter wereld en vervolgens verder naar de Schluchsee. In Schluchsee vinden we nog net een plaats op de camperplaats. Deze is net aan het gelijknamige stuwmeer gelegen. Het meer is drie maal groter dan de Titisee maar niet zo toeristisch uitgebaa(ui)t. Dit is onze overnachtingsplaats voor de komende 2 nachten.

Dag 7
Na een bezoek aan en een wandeling rond het leuke stadje gaan we ’s middags varen op het meer met de rondvaartboot. Een boot die drie haltes rond het meer aandoet. Vanaf die haltes kan je mooie wandelingen aan en rond het meer maken. Zoals gewoonlijk is er geen Nederlandstalige info (wel Chinees) aan boord, maar als je goed luistert kan je wel iets meepikken van de Duitstalige rondleiding. Tenzij je natuurlijk geniet van een stuk taart, een ijsje of iets vloeibaars op de boot…

Dag 8
Onze reis gaat verder naar Waldshut, een klein oud stadje aan de Rijn en tegen de grens met Zwitserland. De mooie (luxe) camperplaats ligt naast de camping (waarvan de douches en toiletten ook voor de campers zijn) en heeft alle faciliteiten. Via een korte wandeling langs de Rijn kom je in het stadje vol fraaie oude vakwerkhuizen, mooie winkels en terrasjes in de verkeersvrije Kaiserstrasse, die aan beide zijden omsloten wordt door een markante stadspoorttoren. In het midden van de straat stroomt door een stenen goot water. Ook zijn er drie moderne fonteinen.
Op het terras van een patisserie genoten we van dé taart van de streek: zwarte woudtaart; heerlijk!

Dag 9
We wippen even de Zwitserse grens over en bezoeken de Rijnwatervallen in Schaffhausen. Er is een parking (P4) voorzien voor campers maar zoals gewoonlijk staan er ook vele personenauto’s tussen. Vroeg toekomen is de boodschap! Je mag overnachten op de parking, maar het is er zeer duur. Waarschijnlijk komt dit door de dure Zwitserse frank!

De “Rheinfall” zijn de grootste watervallen van Europa. Je voelt het gebulder van het water door je hele lichaam. Je kan er met een boot naar de kastelen, in het bekken van de Rijnwaterval en zelfs naar het terras op de rots in het midden.
Je wordt er getrakteerd op een gratis, ijskoude douche door het opspattende water. Het is een indrukwekkend schouwspel.

Dag 10
Een panoramaroute liep langs de schilderachtige valleien en heuvels van het Zwarte Woud. Langs plaatsjes zoals Hochenschwand, Todnau, Bernau, Feldberg, en via Titisee (waar we toch maar een koekoeksklok kopen) rijden we verder naar Altglashütten. De camperplaats ligt net buiten het dorp naast de spoorweg (gelukkig net buiten gebruik wegens herstellingswerken – normaal twee treinen per dag). Het dorp is de dag van vandaag bekend als skioord, doch heeft zijn ontstaan te danken aan de bouw van een glasfabriek in 1609. Vele glasblazers vestigden zich er. Het heeft een mooie kerk en één van de weinige resterende glasblazerijen. De man zit gewoon in zijn winkel te werken. Er zijn prachtige dingen te koop van kleine juweeltjes (ringen, oorbellen, diertjes) tot glazen, vazen enz. En de prijzen zijn zeer schappelijk. De omgeving nodigt uit tot het maken van lange wandelingen.

Dag 11
De laatste dag van ons bezoek aan het Zwarte Woud rijden we terug huiswaarts. Niet rechtstreeks. Opnieuw nemen we een tussenstop aan de Moezel. Dit keer trekken we naar Minheim (het zonne-eiland), een klein maar romantische wijndorpje verscholen aan een bocht in het schitterende Moezel landschap. Het dorp telt 452 inwoners en maar liefst 13 wijnhuizen.
De camperplaats (90 plaatsen), ligt vlak aan de rivier. Mooi, rustig, ruime plaatsen met alle voorzieningen (water, elektriciteit en loospunt). ’s Morgens brengt de bakker het daags voordien bestelde brood en koeken. Tussen de wijngaarden en wijnhuizen tref je er enkele restaurants en één winkel (van diezelfde bakker, tevens een minisupermarkt met een relatief ruim assortiment aan taart, charcuterie, groenten, fruit, kranten, boekjes en zelfs postzegels!). Tijdens ons bezoek heerste er een gezellige sfeer en drukte. Het was feest in het dorp met orkestjes die speelden op de pleinen, en drank- en wijnstandjes alom.

Camperplaats Wohnmobilstellplatz del Mosel – Mehring: bij boerderij/wijnboer - 72 plaatsen – 10€ - men komt ter plaatse ontvangen tussen 17 en 18u. Servicevoorzieningen water: 1€ - stroom: 2€. Mooie, rustige ligging. Ideaal aan het water. Restaurant met groot terras aan de camperplaats.

Camping Bühlhof - Hinterzarten (Titisee): 27,75€/nacht (toeristenbelastingen stroom inbegrepen). Oudere camping maar wel zeer netjes en goed onderhouden. Geen specifieke plaatsen voor motorhomes. Wel alle voorzieningen. Zeer ruime plaatsen van 120 m². Op het ogenblik dat wij er waren was het er niet zo rustig. Veel kleine tentjes en groepen. Maakten nogal wat lawaai. De weg naar de camping is zeer steil.

Officiële camperplaats Parking Aqua Fun – Schluchsee: 22 plaatsen, doch er staan ook veel campers op de rest van de parking – 10€ betaalautomaat. Normaal moet je je toeristenbelasting betaling in het toerismebureau van Schluchsee. Wij gingen er op zondag informeren. Gezien ze geen formulieren meer hadden dienden we niet te betalen. Men was verwonderd dat we wilden betalen. Nooit komt iemand van de camperplaats toeristenbelasting betalen!
Servicevoorzieningen water: 1€ - stroom: 1€/8u. ’s Avonds zeer rustig.

Camperpark Wohmobil-Park - Waldshut-Tiengen: 44 plaatsen – 12€ betaalautomaat. Servicevoorzieningen: water 1€/100l – stroom: 1€/kwh. De camperplaats is luxueus afgewerkt! De camperplaatsen zijn voorzien voor verschillende lengtes. Zo staan bvb alle vans samen. Aan de overzijde van de straat is de camping gelegen. Je mag er alle sanitaire voorzieningen gebruiken. Er is ook een groot restaurant.

Officiële camperplaats – Altglashütten (Feldberg): 16 plaatsen – 8€ aan betaalautomaat. Servicevoorzieningen: water 1€/100l – stroom: 1€/8u. Zeer rustige camperplaats. Ideaal als je op doorreis bent. Aan het begin van de parking is een café-restaurant gelegen. Dit is ook het station waar je een trein kan nemen.

Camperpark Reisemobilpark Sonneninsel – Minheim: 90 plaatsen – 7,20€, men komt ter plaatse ontvangen rond 18u. Servicevoorzieningen: water 1€/100l – stroom: 1€/2 kwh. Er is ’s morgens een broodjesservice, verzorgd door de lokale bakker.

Dag 2
We zijn gearriveerd in Wissant, centraal aan de opaalkust. Een rustig kustdorpje met een lange dijk langs het strand. Bij laag tij ontdek je een immens zandstrand, hetgeen je uit de naam van het dorpje kunt afleiden. De naam Wissant heeft een Vlaamse oorsprong en betekent “wit zand”.

Vanaf de gemeentecamping wandelen we naar het kleine gezellige centrum en vandaar leidt een straat naar de dijk.
Het is 2 uur in de namiddag en het is hoogtij. Het water bonkt tegen de rotsen die de dijk afbakenen. We wandelen de dijk af en keren terug naar de camping waar we de rest van de namiddag profiteren van de eerste lentezon.

Dag 3
In de voormiddag keren we terug naar het strand. Laagtij is net voorbij en het is heerlijk wandelen over dit zeer grote strand. De enkele wandelaars zijn bijna niet zichtbaar op deze vlakte.
Het is prachtig weer en de zon schijnt volop. Over de zee hangt een lichte nevel. Spijtig, want bij open weer kan je vanop dit strand de Britse kust zien.

Na onze ochtendwandeling kregen we honger en in een restaurant in het centrum genoten we van een heerlijke visschotel.

De namiddag brachten we opnieuw luierend door in de zon.

Tegen de middag bereiken we Wimereux. Het is één van de grootste badplaatsen langs de Opaalkust. Het wordt wel eens het “Blankenberge” van de Opaalkust genoemd. We lopen eerst langs een paar binnenstraten. Hier spotten we mooie gekleurde belle epoque huizen. Huizen die vele mensen zelfs niet opmerken omdat ze enkel komen voor de dijk en het strand.

De dijk is zeker een must. En net zoals de meesten wandelen we langs deze prachtige zeeboulevard. Op het einde van onze wandeling genieten we nog na op een terras terwijl de golven tegen en over de dijkrand beuken. Enkele kijklustigen die het spektakel van te dicht volgden kregen uiteraard een koude douche.

Via de belangrijkste winkelstraat bezoeken we de historische bovenstad. Die bovenstad is nog steeds omheind door hoge vestigingsmuren. We kuieren langs de vele historische gebouwen. We hebben toch een beetje pech, het is donderdag en is de dag dat de Notre-Dame basiliek gesloten is. De majestueuze crypte van 1400 m² kunnen we wel bezoeken. In het labyrint staan zeer vele klerikale kunstwerken tentoongesteld. Het kasteel herbergt momenteel een museum. Dit bezoeken we niet. Het belfort konden we ook niet bezoeken. Het is enkel geopend in juli en augustus. We gingen dan het stadhuis binnen. Van een personeelslid kregen we de toestemming om de prachtige eerste verdieping te bezoeken. Normaal laten ze er geen toeristen toe.

Dag 6
Het is vrijdag en onze volgende bestemming is Le Touquet-Paris-Plage. We komen toe aan de camping en stellen vast dat deze volzet is. Wat we niet wisten is dat er dit weekend 110 jaar Le Touquet wordt gevierd. Een reserveplaatsje op de camping was te klein. De uitbaters konden ons geen ander alternatief aanbieden. Net op het ogenblik dat we wilden vertrekken kwam een vrouw aangelopen met de mededeling dat wij hun plaats konden innemen. Zij moesten vroeger dan gepland vertrekken. Dus met veel geluk konden we ons toch installeren op de camping (l’Hôtellerie de Plein Air Stoneham).

Na de middag wandelen we via een fraaie avenue naar het statige stadhuis. Van daar gaat het naar de gigantische overdekte markt en een beetje verder bereiken we de enorme dijk. Niets anders dan superlatieven voor de oudste badplaats van Noord-Frankrijk. Langs de kust zijn nog vele oude herenhuizen gelegen. Getuigen van een rijk verleden, maar toch worden ze ook hier stilaan vervangen door hoge appartementsgebouwen.

Het is er heerlijk wandelen in de zon en wat gaat er boven het opsnuiven van zuivere zeelucht? Niet veel denk ik. We sluiten de namiddag af op een terras met een overheerlijke pannenkoek.

Een beetje verder terug aan de vestingen komen we aan de Rue du Clape-en-Bas: De witte, kleine huisjes in combinatie met de ruwe kasseiweg geven een prachtig beeld. Deze bouwstijl (18e eeuw) is er niet zomaar, het was typisch voor de regio. Vroeger waren dit de huizen van pottenbakkers, tegenwoordig wonen hier heel wat artiesten en ambachtslui.
Eindigen doen we waar we onze wandeling startten: aan de Place du Général de Gaulle, de marktplaats met zijn theater en ruiterstandbeeld dat niet van Generaal de Gaulle is naar wie het plein genoemd werd, maar wel dat van Maarschalk Haig. Deze hield hier stand met zijn Britse troepen tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Dag 8
We bereiken het eindpunt van onze eerste trip van 2022: de baai van de Somme.
Het is zondag en tegen de middag rijden we de camperplaats op in Saint-Valéry-sur-Somme. Ik verwachtte al veel vrije plaatsen te zien maar dit was niet het geval. Het was blijkbaar een topweekend geweest en de 180 plaatsen waren onvoldoende. Elke vrije ruimte, ook buiten de officiële plaatsen, was ingenomen. Ik zag onmiddellijk dat het eerste plaatsje net aan de toegang vrijgekomen was. Ik keek niet verder en installeerde er de motorhome. We hadden zelfs stroom.

Na ons middagmaal begaven wij ons naar de kaai aan de Somme. Door het uitstekende weer was er veel volk komen opdagen. En allen wandelden ze over de kaai en langs het water. Het was laagtij en op bepaalde tijdstippen kan je, enkel met een gids, door het wad naar Le Crotoy wandelen.

Op het einde van de kaai staat een treinwagon. De plaats waar je het toeristisch treintje kan nemen dat tot Le Crotoy spoort. Doch dit kan echter maar vanaf april.

We genieten nog van de zon tot in de late namiddag en sluiten onze wandeling af op een terras met zicht op de baai.

Dag 9
Normaal was het de bedoeling om vandaag Le Crotoy aan te doen, doch we besluiten om nog een dag in Saint-Valéry te blijven. Onze reis met een dag verlengen gaat echter niet doordat we doktersafspraken hebben op woensdag.
Het is maandag en het is veel rustiger in het centrum. De massa is niet meer te bespeuren. We besluiten toch de andere richting uit te gaan en het oude stadsgedeelte te bezoeken. Achter de hoge huizen die uitzien op de Somme, en vroeger aan zee lagen, liggen de kleine vissershuisjes verscholen. Deze arme wijken mochten niet te zien zijn vanop zee. Hogerop is de visserskapel Saint Pierre gelegen. Vanop deze plaats keken de vissersvrouwen naar zee om hun mannen te zien binnenvaren.

Camping Côte d’Opale Le Blanc Nez - Rue de la Mer 18, 62179 Escalles - 21,5€/nacht – alle voorzieningen – mooie plaatsen – vanaf camping 800m naar het strand

Camping Municipal de la Source - Rue de la Source 3 - 62179 Wissant - alle voorzieningen motorhome – 18,30€/nacht stroom inbegrepen - 150m van zee

Camping Municipal L'olympic - Rue de la Libération 49, 62930 Wimereux – alle voorzieningen – 23,5€/nacht (TB inbegrepen) – mooie plaatsen – met de bus naar Boulogne sur mer: 4€

Camping l’Hôtellerie de Plein Air Stoneham - Avenue François Godin 625, 62520 Le Touquet-Paris-Plage – 27,60€/nacht (TB inbegrepen) – alle voorzieningen - GPS : N 50.51092 ; O 1.58875 – 1km van centrum

Officiële camperplaats - Avenue des Garennes 62170 Montreuil-sur-Mer GPS: n50.45944 o1.75939 – 8pl/gratis –enkel water nemen en lozen, geen stroomaansluitingen meer – rustig om te overnachten – 500m van centrum

Officiële camperplaats - Rue de la Croix l'Abbé, Saint-Valery-sur-Somme - GPS: n50.18220 o1.62881 – 180pl/12€ - stroom 40x -

We overnachtten niet bij elke plaats die we bezochten. Hierna vind je de parkings waar we met de motorhome terecht konden:

Cap Gris Nez - Parking Lot Cap Gris-Nez - D191, 62179 Audinghen. Vanaf de parkeerplaats word je naar duidelijk afgebakende paden naar de uitkijkpunten geleid