18.04.2022 - Panoramaroute Moezel (D)
18.04.2022 - Panoramaroute Moezel (D)
18.04.2022 - Panoramaroute Moezel (D)
Duitsland
Maandag 18 april 2022 - we opnieuw vertrokken. Een trip waar we voornamelijk de panoramaroute langs de Moezel volgen.

In Luxemburg vormt de Moezel de natuurlijke grens met Duitsland. De Moezel ontleent haar naam aan de allermooiste valleien van Luxemburg, bekend om hun wijnkelders en hun middeleeuwse dorpjes. "D'Musel", zoals haar inwoners het liefdevol zeggen.
De vallei van de Moezel in Luxemburg is bekend om haar steile en hellende wijngaarden. Ze is de bakermat van de grote Luxemburgse wijnen. Het achterland van de Moezel herbergt grote fruitboomplantages die dienen voor de productie van verse sappen, likeuren en schnaps. Hoewel het een gerenommeerde culinaire trekpleister is, trekt de Moezelregio eveneens liefhebbers van watersporten en wandelaars aan.

In Duitsland kronkelt de rivier door een magnifieke vallei, waar ook intensief aan wijnbouw wordt gedaan. Het gebied tussen Trier en Koblenz is een prachtige groene regio. Je vindt er de ene wijngaard na de andere, tientallen sprookjesachtige kastelen, middeleeuwse dorpjes en mooie wandelroutes.
Dag 1
We starten in Remich – Groothertogdom Luxemburg. De Moezel komt Luxemburg binnen in  Schengen. Die naam doet misschoen een belletje rinkelen. Juist, het was in het wijndorpje Schengen, aan de Luxemburgse Moezel, dat in juni 1985 één van de meest belangrijkste akkoorden in de Europese geschiedenis werd ondertekend. Het Schengenakkoord voorziet in de afschaffing van alle grenscontroles tussen de Europese landen die gekend staan onder de naam Schengengebied. Wij staan op de camperplaats in Remich, een deelgemeente van Schengen. Remich is een klein gezellig toeristisch stadje, genesteld tussen de wijngaarden.
Na 375 km gereden te hebben is het een aangename afwisseling om te kunnen wandelen aan de oever van de Moezel, en dit langs de 3 km lange promenade onder de linde- en kersenbomen. Er is veel volk voor een maandag, maar de zon lokte iedereen naar buiten om te genieten. Toch een beetje uitgeput sluiten we de dag af op een gezellig terrasje aan deze promenade, en nemen even de tijd om het thuisfront te informeren.
Maandag 18 april 2022 - we opnieuw vertrokken. Een trip waar we voornamelijk de panoramaroute langs de Moezel volgen.

In Luxemburg vormt de Moezel de natuurlijke grens met Duitsland. De Moezel ontleent haar naam aan de allermooiste valleien van Luxemburg, bekend om hun wijnkelders en hun middeleeuwse dorpjes. "D'Musel", zoals haar inwoners het liefdevol zeggen.
De vallei van de Moezel in Luxemburg is bekend om haar steile en hellende wijngaarden. Ze is de bakermat van de grote Luxemburgse wijnen. Het achterland van de Moezel herbergt grote fruitboomplantages die dienen voor de productie van verse sappen, likeuren en schnaps. Hoewel het een gerenommeerde culinaire trekpleister is, trekt de Moezelregio eveneens liefhebbers van watersporten en wandelaars aan.

In Duitsland kronkelt de rivier door een magnifieke vallei, waar ook intensief aan wijnbouw wordt gedaan. Het gebied tussen Trier en Koblenz is een prachtige groene regio. Je vindt er de ene wijngaard na de andere, tientallen sprookjesachtige kastelen, middeleeuwse dorpjes en mooie wandelroutes.
Dag 1
We starten in Remich – Groothertogdom Luxemburg. De Moezel komt Luxemburg binnen in  Schengen. Die naam doet misschoen een belletje rinkelen. Juist, het was in het wijndorpje Schengen, aan de Luxemburgse Moezel, dat in juni 1985 één van de meest belangrijkste akkoorden in de Europese geschiedenis werd ondertekend. Het Schengenakkoord voorziet in de afschaffing van alle grenscontroles tussen de Europese landen die gekend staan onder de naam Schengengebied. Wij staan op de camperplaats in Remich, een deelgemeente van Schengen. Remich is een klein gezellig toeristisch stadje, genesteld tussen de wijngaarden.
Maandag 18 april 2022 - we opnieuw vertrokken. Een trip waar we voornamelijk de panoramaroute langs de Moezel volgen.

In Luxemburg vormt de Moezel de natuurlijke grens met Duitsland. De Moezel ontleent haar naam aan de allermooiste valleien van Luxemburg, bekend om hun wijnkelders en hun middeleeuwse dorpjes. "D'Musel", zoals haar inwoners het liefdevol zeggen.
De vallei van de Moezel in Luxemburg is bekend om haar steile en hellende wijngaarden. Ze is de bakermat van de grote Luxemburgse wijnen. Het achterland van de Moezel herbergt grote fruitboomplantages die dienen voor de productie van verse sappen, likeuren en schnaps. Hoewel het een gerenommeerde culinaire trekpleister is, trekt de Moezelregio eveneens liefhebbers van watersporten en wandelaars aan.

In Duitsland kronkelt de rivier door een magnifieke vallei, waar ook intensief aan wijnbouw wordt gedaan. Het gebied tussen Trier en Koblenz is een prachtige groene regio. Je vindt er de ene wijngaard na de andere, tientallen sprookjesachtige kastelen, middeleeuwse dorpjes en mooie wandelroutes.
Dag 1
We starten in Remich – Groothertogdom Luxemburg. De Moezel komt Luxemburg binnen in  Schengen. Die naam doet misschoen een belletje rinkelen. Juist, het was in het wijndorpje Schengen, aan de Luxemburgse Moezel, dat in juni 1985 één van de meest belangrijkste akkoorden in de Europese geschiedenis werd ondertekend. Het Schengenakkoord voorziet in de afschaffing van alle grenscontroles tussen de Europese landen die gekend staan onder de naam Schengengebied. Wij staan op de camperplaats in Remich, een deelgemeente van Schengen. Remich is een klein gezellig toeristisch stadje, genesteld tussen de wijngaarden.
06.08.2018 - Hochschwarzwald
05/08/2018: alles ingeladen, de watertank voor een derde gevuld… Op naar het Zwarte Woud. Meer specifiek het zuiden en dit tot in Waldshut aan de grens met Zwitserland, het “Hochschwarzwald”.  20 jaar geleden waren we er al en een tweede bezoek is het zeker waard.  De startafstand (625 km) die we normaal in één dag doen, doen we nu rustiger aan. De eerste middag brengen we door in Mehring, een mooi dorp aan de Moezel.  De camperplaats (met zijn restaurant) ligt pal aan het water.  Gelukkig, ondanks of dank zij de hitte zijn er geen muggen.
Meer moest dat niet zijn. Luieren in een stoel aan het water, even wandelen en dan rustig een glaasje drinken op het terras van het plaatselijke restaurant.
SONY DSC
SONY DSC
Dag 2
We rijden richting Titisee. We hadden gereserveerd op camping Bühlhof. De bedoeling was om er een aantal dagen ter plaatse te overnachten. De camping is boven een berg gelegen en de weg er naartoe is zeer steil. Een ideale omgeving voor … berggeiten. De 170 pk van de mobilhome was meer dan welkom. De camping is oud maar zeer net, de plaatsen best ruim doch zeker niet vlak. Na de installatie verkennen we de camping en genieten nog na van een mooie avond.
Dag 3
Vandaag wandelen we naar het stadje Titisee aan het gelijknamige meer. Erheen wandelen is, ondanks de hitte, geen probleem. Terugkeren was een ander paar mouwen. Het gedeelte van de grote baan naar de camping was zoals eerder gezegd, een echte kuitenbijter en niet een baantje om meerdere keren per dag te voet af te leggen.
De Titisee is het meest toeristische meer van het Zwarte Woud. Een prachtig natuurlijk meer op een hoogte van zowat 840 meter. In het plaatsje zelf vind je talrijke winkels, restaurants. Het is er heerlijk vertoeven. In de hoofdstraat zijn veel souvenir winkels gelegen, waar je veel producten uit het zwarte woud zoals hammen en kersenmarmelade vindt, en heel veel koekoeksklokken. We konen niet weerstaan aan de streekproducten en kochten zwarte woudham en ‘wald’honing! Geoefende wandelaars kunnen rond het meer wandelen. Het pas is ongeveer 7 km lang. Op het meer kan je leuke boottochten maken. Met een excursieboot, roeibootje, pedalo, of een electrisch bootje. Het is ook een luchtkuuroord. Het is niet het grootste meer, dat is de Schluchsee. 
SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC
Dag 4
Het is een weertje om luilekker te genieten op de camping. Ondanks de hoge temperaturen besluit ik, Dirk, om in de namiddag een wandeling te maken. Eén die start op de camping. Het pad naar de rand van het bos was al zeer steil. Toen ik boven aan de rand van het bos kwam, was ik blij dat ik even kon verpozen op een bankje. Een prachtig panoramisch zicht en wandelen tussen de koeien. Dat is het zwarte woud ten top.  ’s Nachts zorgt een stevig onweer ervoor dat alles opgefrist wordt.
Dag 5
Freiburg de belangrijkste stad van het Zwarte Woud. Het is nog steeds zeer warm.  Net aan de rand van de stad parkeren we op een grote camperplaats. Na een stevige wandeling (terugkeren doen we wijselijk met de tram) nemen we een kijkje in de talrijke historische straten en wandelen langs stadspoorten, de vele stadhuizen, marktpleinen, door winkelstraten en ... langs de beken! Ja, wel opletten als je in de straten van het centrum kuiert. In vele straten liggen nog kleine open beken (Bächle).
De Münsterkerk neemt prominent haar plaats in. In de Kaiser Joseph Strasse zijn vele grote warenhuizen gelegen.

Terwijl we op een terras genoten van een lekkere maaltijd werden we verrast door zowaar een windhoos. Deze trok over gans Freiburg.
De zware parasols waaiden allen om, kleinere kozen het luchtruim. Servieten, tafellakens, stoelkussens, en zelfs stoelen gingen vliegen. We moesten in allerijl onze borden nemen en in het restaurant vluchten. Na twee minuten was alles voorbij en scheen de zon weer. Nu nog wat winkelen (eindelijk) en dan de tram op. Dit gratis! Dankzij onze KONUS gastenkaart.
SONY DSC
Wanneer op je vakantie bent in het Zwarte Woud krijg je op campings of in je hotel of gastenverblijf een Konus gastenkaart.

De uitdrukking “KONUS” komt van de vroegere universele sleutel die trein conducteurs ooit gebruikten om bussen en treinstellen te openen. Deze uitdrukking staat voor gratis gebruik van openbaar vervoer voor bezoekers aan het gehele Zware Woud. Er zijn enige uitzonderingen.
Na aankomst op je vakantiebestemming kun je je voertuig laten staan en brengt het openbaar vervoer (bus, tram, trein, om het even) je naar elke plaats die je wenst, zonder je zorgen te hoeven maken over een parkeerplaats.

Meer info over deze kaart vind je op: zwartewoud.info

Overnachten doen we voor de laatste maal op camping Bühlhof in Titisee.
SONY DSC
Dag 6
Triberg bezoeken bleek niet mogelijk door een totaal gebrek aan parkeerplaatsen, de massa toeristen en overal achtergelaten fietsen.  De bedoeling was om er een bezoek te brengen, niet alleen aan het “Schwarzwaldmuseum” maar ook aan de grootste winkel met koekoeksklokken. We rijden dan maar door naar Schonach voor een bezoekje aan de tot voor kort, grootste koekoeksklok ter wereld en vervolgens verder naar de Schluchsee.  In Schluchsee vinden we nog net een plaats op de camperplaats. Deze is net aan het gelijknamige stuwmeer gelegen. Het meer is
drie maal groter dan de Titisee maar niet zo toeristisch uitgebaa(ui)t. Dit is onze overnachtingsplaats voor de komende 2 nachten.
Dag 7
Na een bezoek aan en een wandeling rond het leuke stadje gaan we ’s middags varen op het meer met de rondvaartboot. Een boot die drie haltes rond het meer aandoet. Vanaf die haltes kan je mooie wandelingen aan en rond het meer maken. Zoals gewoonlijk is er geen Nederlandstalige info (wel Chinees) aan boord, maar als je goed luistert kan je wel iets meepikken van de Duitstalige rondleiding.  Tenzij je natuurlijk geniet van een stuk taart, een ijsje of iets vloeibaars op de boot…
SONY DSC
SONY DSC
Dag 8
Onze reis gaat verder naar Waldshut, een klein oud stadje aan de Rijn en tegen de grens met Zwitserland. De mooie (luxe) camperplaats ligt naast de camping (waarvan de douches en toiletten ook voor de campers zijn) en heeft alle faciliteiten.  Via een korte wandeling langs de Rijn kom je in het stadje vol fraaie oude vakwerkhuizen, mooie winkels en terrasjes in de verkeersvrije Kaiserstrasse, die aan beide zijden omsloten wordt door een markante stadspoorttoren. In het midden van de straat stroomt door een stenen goot water. Ook zijn er drie moderne fonteinen.
Op het terras van een patisserie genoten we van dé taart van de streek: zwarte woudtaart; heerlijk!
SONY DSC
SONY DSC
Dag 9
We wippen even de Zwitserse grens over en bezoeken de Rijnwatervallen in Schaffhausen.  Er is een parking (P4) voorzien voor campers maar zoals gewoonlijk staan er ook vele personenauto’s tussen. Vroeg toekomen is de boodschap!  Je mag overnachten op de parking, maar het is er zeer duur. Waarschijnlijk komt dit door de dure Zwitserse frank!

De “Rheinfall” zijn de grootste watervallen van Europa. Je voelt het gebulder van het water door je hele lichaam. Je kan er met een boot naar de kastelen, in het bekken van de Rijnwaterval en zelfs naar het terras op de rots in het midden.
Je wordt er getrakteerd op een gratis, ijskoude douche door het opspattende water.  Het is een indrukwekkend schouwspel.
SONY DSC
SONY DSC
’s Namiddags keren we terug naar Waldshut en de camperplaats voor de nacht.  In het stadje krijgen we een stevige regenbui. Lang leve de ijssalons als schuilplaats. Ook de porties ijs zijn van Duits formaat, gewoon reusachtig.
SONY DSC
Dag 10
Een panoramaroute liep langs de schilderachtige valleien en heuvels van het Zwarte Woud. Langs plaatsjes zoals Hochenschwand, Todnau, Bernau, Feldberg,  en via Titisee (waar we toch maar een koekoeksklok kopen) rijden we verder naar Altglashütten.  De camperplaats ligt net buiten het dorp naast de spoorweg (gelukkig net buiten gebruik wegens herstellingswerken – normaal twee treinen per dag).  Het dorp is de dag van vandaag bekend als skioord, doch heeft zijn ontstaan te danken aan de bouw van een glasfabriek in 1609. Vele glasblazers vestigden zich er. Het heeft een mooie kerk en één van de weinige resterende glasblazerijen. De man zit gewoon in zijn winkel te werken.  Er zijn prachtige dingen te koop van kleine juweeltjes (ringen, oorbellen, diertjes) tot glazen, vazen enz.  En de prijzen zijn zeer schappelijk. De omgeving nodigt uit tot het maken van lange wandelingen.
Dag 11
De laatste dag van ons bezoek aan het Zwarte Woud  rijden we terug huiswaarts. Niet rechtstreeks. Opnieuw nemen we een tussenstop aan de Moezel. Dit keer trekken we naar
Minheim (het zonne-eiland), een klein maar romantische wijndorpje verscholen aan een bocht in het schitterende Moezel landschap. Het dorp telt 452 inwoners en maar liefst 13 wijnhuizen.
De camperplaats (90 plaatsen), ligt vlak aan de rivier. Mooi, rustig, ruime plaatsen met alle voorzieningen (water, elektriciteit en loospunt). ’s Morgens brengt de bakker het daags voordien bestelde brood en koeken.  Tussen de wijngaarden en wijnhuizen tref je er enkele restaurants en één winkel (van diezelfde bakker, tevens een minisupermarkt met een relatief ruim assortiment aan taart, charcuterie, groenten, fruit, kranten, boekjes en zelfs postzegels!). Tijdens ons bezoek heerste er een gezellige sfeer en drukte. Het was feest in het dorp met orkestjes die speelden op de pleinen, en drank- en wijnstandjes alom.
Dag 12
Na het optrekken van de ochtendmist die in slierten over het water hing, scheen het zonnetje opnieuw heerlijk. We besloten om toch terug naar huis te rijden.

We waren blij dat we deze streek na al de jaren, toch nog eens bezocht hebben. Terugkeren naar het Zwarte Woud is altijd leuk en aangenaam om te verblijven.
Overzicht overnachtingen
Camperplaats Wohnmobilstellplatz del Mosel – Mehring: bij boerderij/wijnboer - 72 plaatsen – 10€ - men komt ter plaatse ontvangen tussen 17 en 18u. Servicevoorzieningen water: 1€ - stroom: 2€. Mooie, rustige ligging. Ideaal aan het water. Restaurant met groot terras aan de camperplaats.

Camping Bühlhof - Hinterzarten (Titisee): 27,75€/nacht (toeristenbelastingen stroom inbegrepen). Oudere camping maar wel zeer netjes en goed onderhouden. Geen specifieke plaatsen voor motorhomes. Wel alle voorzieningen. Zeer ruime plaatsen van 120 m². Op het ogenblik dat wij er waren was het er niet zo rustig. Veel kleine tentjes en groepen. Maakten nogal wat lawaai. De weg naar de camping is zeer steil.

Officiële camperplaats Parking Aqua Fun – Schluchsee: 22 plaatsen, doch er staan ook veel campers op de rest van de parking – 10€ betaalautomaat. Normaal moet je je toeristenbelasting betaling in het toerismebureau van Schluchsee. Wij gingen er op zondag informeren. Gezien ze geen formulieren meer hadden dienden we niet te betalen. Men was verwonderd dat we wilden betalen. Nooit komt iemand van de camperplaats toeristenbelasting betalen!
Servicevoorzieningen water: 1€ - stroom: 1€/8u. ’s Avonds zeer rustig.

Camperpark Wohmobil-Park - Waldshut-Tiengen: 44 plaatsen – 12€ betaalautomaat. Servicevoorzieningen: water 1€/100l – stroom: 1€/kwh. De camperplaats is luxueus afgewerkt! De camperplaatsen zijn voorzien voor verschillende lengtes. Zo staan bvb alle vans samen. Aan de overzijde van de straat is de camping gelegen. Je mag er alle sanitaire voorzieningen gebruiken. Er is ook een groot restaurant.

Officiële camperplaats – Altglashütten (Feldberg): 16 plaatsen – 8€ aan betaalautomaat. Servicevoorzieningen: water 1€/100l – stroom: 1€/8u. Zeer rustige camperplaats. Ideaal als je op doorreis bent. Aan het begin van de parking is een café-restaurant gelegen. Dit is ook het station waar je een trein kan nemen.

Camperpark Reisemobilpark Sonneninsel – Minheim: 90 plaatsen – 7,20€, men komt ter plaatse ontvangen rond 18u. Servicevoorzieningen: water 1€/100l – stroom: 1€/2 kwh. Er is ’s morgens een broodjesservice, verzorgd door de lokale bakker.
E-mail: info@dmcamperreizen.be

Copyright © DMCamperreizen 2018.
All right reserved.
Dag 2 
We vertrekken ’s morgens en de zon schijnt al volop. We volgen de Moezel en 22 km verder belanden we in Grevenmacher. Onze laatste halte in Luxemburg. Op de camping du route du vin mogen we ons een plaatsje uitzoeken. We kijken uit over het grote openluchtzwembad van het dorp. Het is nog gesloten, dus is het er heel rustig vertoeven. De enige bezoekers van het zwembad zijn een koppel eenden!
In de namiddag wandelen we door de oude binnenstad. Met zijn smalle straatjes met hoge huisjes, ruïnes van de middeleeuwse vestingen en de Heilige Kruis kapel, biedt het een aangenaam schouwspel. Groot in oppervlakte is het niet en al snel hadden we de rondgang afgewerkt. Na het verkennen van de twee autovrije winkelstraatjes en wat inkopen kwamen we terug op de camping en genoten we verder na in de zon.
Morgen verlaten we Luxemburg en volgen de Moezel verder in Duitsland.
Dag 3
We rijden Duitsland binnen via Wasserbillig, het meest oostelijke punt van Luxemburg. Hier vloeit de rivier de Saar (Sûre) in de Moezel. Het uitzicht vanop de brug die we overrijden, en die deze samenvloeiing overbrugt, is overweldigend. Een foto vanop de brug was niet mogelijk, je kon er niet halthouden. Een beetje verder bereiken we onze volgende bestemming: Trier. Na installatie op de camperplaats Treviris rijden we met de bus (lijn 3) naar het centrum.
De stad opgebouwd door de Romeinen in de eerste eeuw voor Christus is nog steeds bezaaid met resten uit die Romeinse periode. Dé blikvanger van de stad is een overblijfsel van de oude stadsmuur: de Porta Negra. Monique besluit even te rusten op een muurtje terwijl ik het gebouw verder verken. Via de talrijke trappen bereik ik de derde verdieping. Van op die plaats had ik een mooi zicht op de stad.
Na mijn bezoek aan de stadspoort leidde een uitgestippelde stadswandeling ons langs de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. We passeerden de Dom, het driekoningenhuis, de Petrusbrunnen (oude fontein op de Hauptmarkt), de Liebfrauenkirche en het Keurvorstelijk Paleis. Onze wandeling eindigde op de Hauptmarkt. Deze plaats is tevens het hart van de jaarlijkse kerstmarkt. Een kerstmarkt die we al een paar keer bezochten. Een héél leuke sfeer!
Dag 4
In de ochtendzon rijden we verder langs de idyllische Moezel. We houden even halt in het oude stadje Neumagen Dhron. Ooit stonden hier vele Romeinse villa’s, bewoond door rijke Romeinse wijnhandelaars. Voor het gotische kerkje is het vaak zeer druk. Reden: hier is namelijk een replica te zien van het beroemde wijnschip (het origineel staat in het landesmuseum in Trier). Waarschijnlijk heeft het oorspronkelijk als grafafsluiting gediend voor een Romeinse wijnhandelaar. Doch nu is er niemand buiten wij. Voor het beeld zijn een aantal parkeerplaatsen. We konden er ongestoord onze camper parkeren.
Een 45tal km verder langs de Moezel bereiken we Traben-Trarbach. Er is nog veel plaats op de camperplaats en na de middag wandelen via het Moselpad naar de brug in het centrum van de stad. De Moezel scheidt er de stadsdelen Traben en Trarbach.
Het uithangbord van het wijndorp is het oude, fraaie poortgebouw op het einde van de brug, de “Brückensbranke”. Vele andere bezienswaardigheden heeft het stadje niet volgens mij. Het nieuwe en oude stadhuis en het oude station springen er uit. De indrukwekkende wijnkelders die onder grote delen van het stadscentrum zijn aangelegd zijn als individueel persoon bijna niet te bezichtigen. Met kerst is het wel mogelijk de kelders te betreden. Het unieke is dat de kerstmarkt doorgaat in de ondergrondse wijnkelders.
We eindigen ons bezoek op het terras  van een wijncafé langs de Moezel. De witte wijntjes waren een perfecte afsluiter van de namiddag.
Dag 5, 6 en 7
We vervolgen onze route langs de panoramastrasse. We hoppen van de ene naar de andere oever. De zon schijnt fel op de zuidelijke flanken van de oever. De plaats waar de ontelbare wijnstokken staan opgesteld. We arriveren tegen de middag in Cochem. Een zeer geliefde plaats onder de toeristen.
We besluiten om het ganse weekend hier te blijven en rijden de Mosel camping Cochem op. We worden zeer vriendelijk onthaald en verkrijgen een mooi plaatsje aan het water. Zo, onze stek voor de volgende drie nachten is ingenomen. Het is geen goedkope camping (29,5€/nacht), doch het is de prijs die je bereid moet zijn te betalen als je in een zeer populair oord wilt verblijven.
Na de middag, en ook de volgende dagen, trekken we stevige wandelschoenen aan en wandelen we richting het centrum van Cochem. Na het doorkruisen van de langwerpige camping langs de Moezel (we stonden gans achteraan wat toch ongeveer 500m was naar het andere uiteinde) stappen we verder langs de Moezel. Na 1,5 km zien we aan de overzijde van het water de blikvangers van het wijnstadje verschijnen.
De “Reichsburg”,  het gezicht van het stadje, is een burcht die op een 100m hoge rots waakt over de historische kern. Is zeker een bezoekje waard. Zelf bezochten de burcht al bij een voorgaand bezoek aan Cochem.
We wandelen door de gezellige smalle straatjes. Er heerst een aangename drukte en de vele winkeltjes nodigen uit om even binnen te stappen. We wandelen verder rond en kunnen zo de sfeer van dit prachtige stadje opsnuiven.
We doorkruisen de vele straatjes en een plek die je steeds zal zien is het historische marktplein. Dit prachtige plein vormt natuurlijk het centrum. We zien er het barokke stadhuis en de fontein de “Martinsbrunnen.” De mooie vakwerkhuizen rondom het marktplein maken het plaatje compleet.
Wie hogere regionen wilt opzoeken kan op het einde van de Endertstrasse de “Sesselbahn” nemen. Een stoeltjeslift van waaruit je  Cochem en de Moezel kunt bekijken vanuit een prachtig perspectief.
In diezelfde straat is ook de “Senfmühle” gelegen. Deze mosterdmolen is meer dan 200 jaar oud. Bij een bezoek en rondleiding door de mosterdmolen krijg je te zien hoe de molen werkt en hoe de mosterd gemaakt wordt naar oud recept. Uiteraard kan er ook geproefd worden. Ons zaterdags bezoek sloten we af met een lekker ijsje!
De zondag nemen we letterlijk een rustdag. We brengen de dag door aan de rand van de Moezel, genietend in de zon.

Morgen rijden we verder richting Koblenz. De plaats waar de Moezel uitmondt in de Rijn.
Dag 8 en 9
We hebben het einde van onze route langs de Moezel bereikt. We zijn in Koblenz. Een mooie stad ingeklemd tussen de samenvloeiing van de Moezel en de Rijn. Met een geschiedenis die terug gaat tot de Romeinse tijd meer dan 2000 jaar geleden.
We rijden tot aan de oever van de Moezel. Het centrum van Koblenz is aan de overkant gelegen. We hebben nog een plaats op de camperplaats voor Reisemobilhafen KNAUS Campingpark Koblenz. Gelukkig, want er zijn maar 10 plaatsen. De camping was voor ons niet echt een optie. Dit vanwege de prijs: 42€ per nacht! Onze plaats is toch een topplaats qua uitzicht. Van aan onze camper hebben we zicht op de beroemdste bezienswaardigheid van de stad, nl. de markante plaats tussen de rivieren de Moezel en de Rijn: het Deutsches Eck, met op een hoge sokkel een ruiterstandbeeld van keizer Willem I. Op deze plek stond ooit een gebouw van een middeleeuwse ridderorde, de Deutsche Orden vanwaar de naam Deutsches Eck afkomstig zou zijn.
In de namiddag bezoeken we de oude binnenstad. Om deze te bereiken laten we ons overvaren door Fahre Liesel. Een veerbootje die je vanaf de camping naar het Deutches Eck brengt. Niet duur (1,80€/persoon) en je hoeft eigenlijk nooit lang te wachten. Er zijn geen vaste vaartijden. Als je toekomt aan het bootje word je onmiddellijk overgevaren. Bevindt hij zich aan de overzijde en de schipper spot je, dan komt hij af. Tijdens onze overtochten hadden we steeds een hartelijk gesprek met de schipper. De ene was een gepensioneerde Duitse schipper uit de binnenvaart (die Gent en Vlaanderen zeer goed kent) en de tweede was een gepensioneerde Belgische schipper uit de lange omvaart (die in Schoten woont).
We verkennen het Deutches Eck en wandelen verder door de leuke straten, langs mooie kerken zoals de St.Kastor en Florinskirche en langs pleinen met fonteinen. Tijdens het wandelen ervaren we dat er iets ontbreekt voor ons. Het is de kerstsfeer! We kennen Koblenz door er al een paar keer geweest te zijn tijdens de kerstperiode. Kuieren langs de vele kerstkraampjes. Prachtige kerstverlichting alom en gluhwijn drinken op één van de pleinen. Toch kan de stad, die ook leuke winkelstraten heeft, ons bekoren.
’s Anderendaags bezoeken we een andere topbezienswaardigheid: vesting Ehrenbreitstein. Een fort dat 118 meter boven de Rijn gelegen is en uitkijkt op de stad. Door de jaren heen heeft de vesting verschillende functies gehad. Na de tweede wereldoorlog was het een vluchtelingenkamp, een woonhuis, jeugdherberg en museum. Het fort herbergt een aantal interessante musea, zoals het Landesmuseum Koblenz over de geschiedenis van de regio, Haus der Archäologie en Haus der Fotografie.
Om het fort te bereiken nemen we aan de kade de kabelbaan, “Seilbahn Koblenz”. Zo gaan we op spectaculaire wijze naar de vesting toe. Vanuit de gondel van de kabelbaan hebben we een zeer mooi uitzicht op het Deutsches Eck, de Rijn  en de Moezel. Spijtig genoeg hebben we een spelbreker, nl. de regen. Bij goed weer is het zicht spectaculair.
We wandelen langs de wallen maar ondertussen valt de regen met bakken uit de lucht. Al snel zoeken we drogere oorden op en door een wirwar van gangen bereiken we de opgestelde gebouwen waar we de musea en tentoonstellingen bezoeken.
Terug op de begane grond zoeken we langs de kaai de warmte op in de Winzerstube van het restaurant Wacht am Rhein. Genietend van een Riesling wijn blikken we terug op een opnieuw mooie reis. Morgen rijden we terug huiswaarts.
Overzicht overnachtingen
Campcar-Parkplatz - Route du Vin 2, Remich  GPS: n49.53873  o6.36243 – 15€/26pl – alle voorzieningen inbegrepen – langs de oever van de Moezel

Camping de la route du vin – route du Vin 10, Grevenmacher – 22,5€/nacht – alle voorzieningen – kleine mooie camping - bushalte op 200m in alle richtingen – centrum 800m

Reisemobilpark Treviris - In den Moselauen, Trier – 13€/110pl – water: 1€/100l – stroom: 0.70€/kwh – broodjesservice – 3 km van centrum – met bus 83 aan de weg Pacelliufer (om de 10min) 400m – zeer makkelijke verbinding

Wohnmobilstellplatz am Mosel - Rissbacherstraße 155, Traben-Trarbach  - 14,30€/45pl – alle voorzieningen inbegrepen – centrum 1 km

Mosel camping Cochem – Stadionstrasse 11, Cochem – 29,5€/nacht – alle voorzieningen – vanaf de camping langs de moezel naar het centrum, 1,5 km – eigenaar komt langs de plaatsen om stroom aan te sluiten – mooie plaatsen met zicht op de moezel – vaste campinggasten zijn zeer luidruchtig

Reisemobilhafen KNAUS Campingpark Koblenz - Schartwiesenweg 6, Koblenz – 19,5€/10pl – net buiten camping – stroom inbegrepen – voor water moet je op camping zijn – prijs camping 42€! – mooie plaatsen en rustig
(sanitair camping: 4€/persoon) – is aan Deutches Eck gelegen – wel aan overkant van Rijn gelegen. Naar Koblenz gaan met veerboot op moezel. Fahre Liesel van 9 tot 20u, van camping naar deutches eck. Niet duur en korte wachttijden. We hadden geluk, de schipper was een Antwerpenaar en we moesten nooit wachten om overgezet te worden. Vanaf het ogenblik dat hij ons zag aan de overkant was hij daar.

E-mail: info@dmcamperreizen.be

Copyright © DMCamperreizen 2018.
All right reserved.
Na 375 km gereden te hebben is het een aangename afwisseling om te kunnen wandelen aan de oever van de Moezel, en dit langs de 3 km lange promenade onder de linde- en kersenbomen. Er is veel volk voor een maandag, maar de zon lokte iedereen naar buiten om te genieten. Toch een beetje uitgeput sluiten we de dag af op een gezellig terrasje aan deze promenade, en nemen even de tijd om het thuisfront te informeren.
Dag 2 
We vertrekken ’s morgens en de zon schijnt al volop. We volgen de Moezel en 22 km verder belanden we in Grevenmacher. Onze laatste halte in Luxemburg. Op de camping du route du vin mogen we ons een plaatsje uitzoeken. We kijken uit over het grote openluchtzwembad van het dorp. Het is nog gesloten, dus is het er heel rustig vertoeven. De enige bezoekers van het zwembad zijn een koppel eenden!
In de namiddag wandelen we door de oude binnenstad. Met zijn smalle straatjes met hoge huisjes, ruïnes van de middeleeuwse vestingen en de Heilige Kruis kapel, biedt het een aangenaam schouwspel. Groot in oppervlakte is het niet en al snel hadden we de rondgang afgewerkt. Na het verkennen van de twee autovrije winkelstraatjes en wat inkopen kwamen we terug op de camping en genoten we verder na in de zon.
Morgen verlaten we Luxemburg en volgen de Moezel verder in Duitsland.
Dag 3
We rijden Duitsland binnen via Wasserbillig, het meest oostelijke punt van Luxemburg. Hier vloeit de rivier de Saar (Sûre) in de Moezel. Het uitzicht vanop de brug die we overrijden, en die deze samenvloeiing overbrugt, is overweldigend. Een foto vanop de brug was niet mogelijk, je kon er niet halthouden. Een beetje verder bereiken we onze volgende bestemming: Trier. Na installatie op de camperplaats Treviris rijden we met de bus (lijn 3) naar het centrum.
De stad opgebouwd door de Romeinen in de eerste eeuw voor Christus is nog steeds bezaaid met resten uit die Romeinse periode. Dé blikvanger van de stad is een overblijfsel van de oude stadsmuur: de Porta Negra. Monique besluit even te rusten op een muurtje terwijl ik het gebouw verder verken. Via de talrijke trappen bereik ik de derde verdieping. Van op die plaats had ik een mooi zicht op de stad.
Na mijn bezoek aan de stadspoort leidde een uitgestippelde stadswandeling ons langs de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. We passeerden de Dom, het driekoningenhuis, de Petrusbrunnen (oude fontein op de Hauptmarkt), de Liebfrauenkirche en het Keurvorstelijk Paleis. Onze wandeling eindigde op de Hauptmarkt. Deze plaats is tevens het hart van de jaarlijkse kerstmarkt. Een kerstmarkt die we al een paar keer bezochten. Een héél leuke sfeer!
Dag 4
In de ochtendzon rijden we verder langs de idyllische Moezel. We houden even halt in het oude stadje Neumagen Dhron. Ooit stonden hier vele Romeinse villa’s, bewoond door rijke Romeinse wijnhandelaars. Voor het gotische kerkje is het vaak zeer druk. Reden: hier is namelijk een replica te zien van het beroemde wijnschip (het origineel staat in het landesmuseum in Trier). Waarschijnlijk heeft het oorspronkelijk als grafafsluiting gediend voor een Romeinse wijnhandelaar. Doch nu is er niemand buiten wij. Voor het beeld zijn een aantal parkeerplaatsen. We konden er ongestoord onze camper parkeren.
Een 45tal km verder langs de Moezel bereiken we Traben-Trarbach. Er is nog veel plaats op de camperplaats en na de middag wandelen via het Moselpad naar de brug in het centrum van de stad. De Moezel scheidt er de stadsdelen Traben en Trarbach.
Het uithangbord van het wijndorp is het oude, fraaie poortgebouw op het einde van de brug, de “Brückensbranke”. Vele andere bezienswaardigheden heeft het stadje niet volgens mij. Het nieuwe en oude stadhuis en het oude station springen er uit. De indrukwekkende wijnkelders die onder grote delen van het stadscentrum zijn aangelegd zijn als individueel persoon bijna niet te bezichtigen. Met kerst is het wel mogelijk de kelders te betreden. Het unieke is dat de kerstmarkt doorgaat in de ondergrondse wijnkelders.
We eindigen ons bezoek op het terras  van een wijncafé langs de Moezel. De witte wijntjes waren een perfecte afsluiter van de namiddag.
Dag 5, 6 en 7
We vervolgen onze route langs de panoramastrasse. We hoppen van de ene naar de andere oever. De zon schijnt fel op de zuidelijke flanken van de oever. De plaats waar de ontelbare wijnstokken staan opgesteld. We arriveren tegen de middag in Cochem. Een zeer geliefde plaats onder de toeristen.
We besluiten om het ganse weekend hier te blijven en rijden de Mosel camping Cochem op. We worden zeer vriendelijk onthaald en verkrijgen een mooi plaatsje aan het water. Zo, onze stek voor de volgende drie nachten is ingenomen. Het is geen goedkope camping (29,5€/nacht), doch het is de prijs die je bereid moet zijn te betalen als je in een zeer populair oord wilt verblijven.
Na de middag, en ook de volgende dagen, trekken we stevige wandelschoenen aan en wandelen we richting het centrum van Cochem. Na het doorkruisen van de langwerpige camping langs de Moezel (we stonden gans achteraan wat toch ongeveer 500m was naar het andere uiteinde) stappen we verder langs de Moezel. Na 1,5 km zien we aan de overzijde van het water de blikvangers van het wijnstadje verschijnen.
De “Reichsburg”,  het gezicht van het stadje, is een burcht die op een 100m hoge rots waakt over de historische kern. Is zeker een bezoekje waard. Zelf bezochten de burcht al bij een voorgaand bezoek aan Cochem.
We wandelen door de gezellige smalle straatjes. Er heerst een aangename drukte en de vele winkeltjes nodigen uit om even binnen te stappen. We wandelen verder rond en kunnen zo de sfeer van dit prachtige stadje opsnuiven.
We doorkruisen de vele straatjes en een plek die je steeds zal zien is het historische marktplein. Dit prachtige plein vormt natuurlijk het centrum. We zien er het barokke stadhuis en de fontein de “Martinsbrunnen.” De mooie vakwerkhuizen rondom het marktplein maken het plaatje compleet.
Wie hogere regionen wilt opzoeken kan op het einde van de Endertstrasse de “Sesselbahn” nemen. Een stoeltjeslift van waaruit je  Cochem en de Moezel kunt bekijken vanuit een prachtig perspectief.
In diezelfde straat is ook de “Senfmühle” gelegen. Deze mosterdmolen is meer dan 200 jaar oud. Bij een bezoek en rondleiding door de mosterdmolen krijg je te zien hoe de molen werkt en hoe de mosterd gemaakt wordt naar oud recept. Uiteraard kan er ook geproefd worden. Ons zaterdags bezoek sloten we af met een lekker ijsje!
De zondag nemen we letterlijk een rustdag. We brengen de dag door aan de rand van de Moezel, genietend in de zon.

Morgen rijden we verder richting Koblenz. De plaats waar de Moezel uitmondt in de Rijn.
Dag 8 en 9
We hebben het einde van onze route langs de Moezel bereikt. We zijn in Koblenz. Een mooie stad ingeklemd tussen de samenvloeiing van de Moezel en de Rijn. Met een geschiedenis die terug gaat tot de Romeinse tijd meer dan 2000 jaar geleden.
We rijden tot aan de oever van de Moezel. Het centrum van Koblenz is aan de overkant gelegen. We hebben nog een plaats op de camperplaats voor Reisemobilhafen KNAUS Campingpark Koblenz. Gelukkig, want er zijn maar 10 plaatsen. De camping was voor ons niet echt een optie. Dit vanwege de prijs: 42€ per nacht! Onze plaats is toch een topplaats qua uitzicht. Van aan onze camper hebben we zicht op de beroemdste bezienswaardigheid van de stad, nl. de markante plaats tussen de rivieren de Moezel en de Rijn: het Deutsches Eck, met op een hoge sokkel een ruiterstandbeeld van keizer Willem I. Op deze plek stond ooit een gebouw van een middeleeuwse ridderorde, de Deutsche Orden vanwaar de naam Deutsches Eck afkomstig zou zijn.
In de namiddag bezoeken we de oude binnenstad. Om deze te bereiken laten we ons overvaren door Fahre Liesel. Een veerbootje die je vanaf de camping naar het Deutches Eck brengt. Niet duur (1,80€/persoon) en je hoeft eigenlijk nooit lang te wachten. Er zijn geen vaste vaartijden. Als je toekomt aan het bootje word je onmiddellijk overgevaren. Bevindt hij zich aan de overzijde en de schipper spot je, dan komt hij af. Tijdens onze overtochten hadden we steeds een hartelijk gesprek met de schipper. De ene was een gepensioneerde Duitse schipper uit de binnenvaart (die Gent en Vlaanderen zeer goed kent) en de tweede was een gepensioneerde Belgische schipper uit de lange omvaart (die in Schoten woont).
We verkennen het Deutches Eck en wandelen verder door de leuke straten, langs mooie kerken zoals de St.Kastor en Florinskirche en langs pleinen met fonteinen. Tijdens het wandelen ervaren we dat er iets ontbreekt voor ons. Het is de kerstsfeer! We kennen Koblenz door er al een paar keer geweest te zijn tijdens de kerstperiode. Kuieren langs de vele kerstkraampjes. Prachtige kerstverlichting alom en gluhwijn drinken op één van de pleinen. Toch kan de stad, die ook leuke winkelstraten heeft, ons bekoren.
’s Anderendaags bezoeken we een andere topbezienswaardigheid: vesting Ehrenbreitstein. Een fort dat 118 meter boven de Rijn gelegen is en uitkijkt op de stad. Door de jaren heen heeft de vesting verschillende functies gehad. Na de tweede wereldoorlog was het een vluchtelingenkamp, een woonhuis, jeugdherberg en museum. Het fort herbergt een aantal interessante musea, zoals het Landesmuseum Koblenz over de geschiedenis van de regio, Haus der Archäologie en Haus der Fotografie.
Om het fort te bereiken nemen we aan de kade de kabelbaan, “Seilbahn Koblenz”. Zo gaan we op spectaculaire wijze naar de vesting toe. Vanuit de gondel van de kabelbaan hebben we een zeer mooi uitzicht op het Deutsches Eck, de Rijn  en de Moezel. Spijtig genoeg hebben we een spelbreker, nl. de regen. Bij goed weer is het zicht spectaculair.
We wandelen langs de wallen maar ondertussen valt de regen met bakken uit de lucht. Al snel zoeken we drogere oorden op en door een wirwar van gangen bereiken we de opgestelde gebouwen waar we de musea en tentoonstellingen bezoeken.
Terug op de begane grond zoeken we langs de kaai de warmte op in de Winzerstube van het restaurant Wacht am Rhein. Genietend van een Riesling wijn blikken we terug op een opnieuw mooie reis. Morgen rijden we terug huiswaarts.
Overzicht overnachtingen
Campcar-Parkplatz - Route du Vin 2, Remich  GPS: n49.53873  o6.36243 – 15€/26pl – alle voorzieningen inbegrepen – langs de oever van de Moezel

Camping de la route du vin – route du Vin 10, Grevenmacher – 22,5€/nacht – alle voorzieningen – kleine mooie camping - bushalte op 200m in alle richtingen – centrum 800m

Reisemobilpark Treviris - In den Moselauen, Trier – 13€/110pl – water: 1€/100l – stroom: 0.70€/kwh – broodjesservice – 3 km van centrum – met bus 83 aan de weg Pacelliufer (om de 10min) 400m – zeer makkelijke verbinding

Wohnmobilstellplatz am Mosel - Rissbacherstraße 155, Traben-Trarbach  - 14,30€/45pl – alle voorzieningen inbegrepen – centrum 1 km

Mosel camping Cochem – Stadionstrasse 11, Cochem – 29,5€/nacht – alle voorzieningen – vanaf de camping langs de moezel naar het centrum, 1,5 km – eigenaar komt langs de plaatsen om stroom aan te sluiten – mooie plaatsen met zicht op de moezel – vaste campinggasten zijn zeer luidruchtig

Reisemobilhafen KNAUS Campingpark Koblenz - Schartwiesenweg 6, Koblenz – 19,5€/10pl – net buiten camping – stroom inbegrepen – voor water moet je op camping zijn – prijs camping 42€! – mooie plaatsen en rustig
(sanitair camping: 4€/persoon) – is aan Deutches Eck gelegen – wel aan overkant van Rijn gelegen. Naar Koblenz gaan met veerboot op moezel. Fahre Liesel van 9 tot 20u, van camping naar deutches eck. Niet duur en korte wachttijden. We hadden geluk, de schipper was een Antwerpenaar en we moesten nooit wachten om overgezet te worden. Vanaf het ogenblik dat hij ons zag aan de overkant was hij daar.

E-mail: info@dmcamperreizen.be

Copyright © DMCamperreizen 2018.
All right reserved.
Na 375 km gereden te hebben is het een aangename afwisseling om te kunnen wandelen aan de oever van de Moezel, en dit langs de 3 km lange promenade onder de linde- en kersenbomen. Er is veel volk voor een maandag, maar de zon lokte iedereen naar buiten om te genieten. Toch een beetje uitgeput sluiten we de dag af op een gezellig terrasje aan deze promenade, en nemen even de tijd om het thuisfront te informeren.
Dag 2 
We vertrekken ’s morgens en de zon schijnt al volop. We volgen de Moezel en 22 km verder belanden we in Grevenmacher. Onze laatste halte in Luxemburg. Op de camping du route du vin mogen we ons een plaatsje uitzoeken. We kijken uit over het grote openluchtzwembad van het dorp. Het is nog gesloten, dus is het er heel rustig vertoeven. De enige bezoekers van het zwembad zijn een koppel eenden!
In de namiddag wandelen we door de oude binnenstad. Met zijn smalle straatjes met hoge huisjes, ruïnes van de middeleeuwse vestingen en de Heilige Kruis kapel, biedt het een aangenaam schouwspel. Groot in oppervlakte is het niet en al snel hadden we de rondgang afgewerkt. Na het verkennen van de twee autovrije winkelstraatjes en wat inkopen kwamen we terug op de camping en genoten we verder na in de zon.
Morgen verlaten we Luxemburg en volgen de Moezel verder in Duitsland.
Dag 3
We rijden Duitsland binnen via Wasserbillig, het meest oostelijke punt van Luxemburg. Hier vloeit de rivier de Saar (Sûre) in de Moezel. Het uitzicht vanop de brug die we overrijden, en die deze samenvloeiing overbrugt, is overweldigend. Een foto vanop de brug was niet mogelijk, je kon er niet halthouden. Een beetje verder bereiken we onze volgende bestemming: Trier. Na installatie op de camperplaats Treviris rijden we met de bus (lijn 3) naar het centrum.
De stad opgebouwd door de Romeinen in de eerste eeuw voor Christus is nog steeds bezaaid met resten uit die Romeinse periode. Dé blikvanger van de stad is een overblijfsel van de oude stadsmuur: de Porta Negra. Monique besluit even te rusten op een muurtje terwijl ik het gebouw verder verken. Via de talrijke trappen bereik ik de derde verdieping. Van op die plaats had ik een mooi zicht op de stad.
Na mijn bezoek aan de stadspoort leidde een uitgestippelde stadswandeling ons langs de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. We passeerden de Dom, het driekoningenhuis, de Petrusbrunnen (oude fontein op de Hauptmarkt), de Liebfrauenkirche en het Keurvorstelijk Paleis. Onze wandeling eindigde op de Hauptmarkt. Deze plaats is tevens het hart van de jaarlijkse kerstmarkt. Een kerstmarkt die we al een paar keer bezochten. Een héél leuke sfeer!
Dag 4
In de ochtendzon rijden we verder langs de idyllische Moezel. We houden even halt in het oude stadje Neumagen Dhron. Ooit stonden hier vele Romeinse villa’s, bewoond door rijke Romeinse wijnhandelaars. Voor het gotische kerkje is het vaak zeer druk. Reden: hier is namelijk een replica te zien van het beroemde wijnschip (het origineel staat in het landesmuseum in Trier). Waarschijnlijk heeft het oorspronkelijk als grafafsluiting gediend voor een Romeinse wijnhandelaar. Doch nu is er niemand buiten wij. Voor het beeld zijn een aantal parkeerplaatsen. We konden er ongestoord onze camper parkeren.
Een 45tal km verder langs de Moezel bereiken we Traben-Trarbach. Er is nog veel plaats op de camperplaats en na de middag wandelen via het Moselpad naar de brug in het centrum van de stad. De Moezel scheidt er de stadsdelen Traben en Trarbach.
Het uithangbord van het wijndorp is het oude, fraaie poortgebouw op het einde van de brug, de “Brückensbranke”. Vele andere bezienswaardigheden heeft het stadje niet volgens mij. Het nieuwe en oude stadhuis en het oude station springen er uit. De indrukwekkende wijnkelders die onder grote delen van het stadscentrum zijn aangelegd zijn als individueel persoon bijna niet te bezichtigen. Met kerst is het wel mogelijk de kelders te betreden. Het unieke is dat de kerstmarkt doorgaat in de ondergrondse wijnkelders.
We eindigen ons bezoek op het terras  van een wijncafé langs de Moezel. De witte wijntjes waren een perfecte afsluiter van de namiddag.
Dag 5, 6 en 7
We vervolgen onze route langs de panoramastrasse. We hoppen van de ene naar de andere oever. De zon schijnt fel op de zuidelijke flanken van de oever. De plaats waar de ontelbare wijnstokken staan opgesteld. We arriveren tegen de middag in Cochem. Een zeer geliefde plaats onder de toeristen.
We besluiten om het ganse weekend hier te blijven en rijden de Mosel camping Cochem op. We worden zeer vriendelijk onthaald en verkrijgen een mooi plaatsje aan het water. Zo, onze stek voor de volgende drie nachten is ingenomen. Het is geen goedkope camping (29,5€/nacht), doch het is de prijs die je bereid moet zijn te betalen als je in een zeer populair oord wilt verblijven.
Na de middag, en ook de volgende dagen, trekken we stevige wandelschoenen aan en wandelen we richting het centrum van Cochem. Na het doorkruisen van de langwerpige camping langs de Moezel (we stonden gans achteraan wat toch ongeveer 500m was naar het andere uiteinde) stappen we verder langs de Moezel. Na 1,5 km zien we aan de overzijde van het water de blikvangers van het wijnstadje verschijnen.
De “Reichsburg”,  het gezicht van het stadje, is een burcht die op een 100m hoge rots waakt over de historische kern. Is zeker een bezoekje waard. Zelf bezochten de burcht al bij een voorgaand bezoek aan Cochem.
We wandelen door de gezellige smalle straatjes. Er heerst een aangename drukte en de vele winkeltjes nodigen uit om even binnen te stappen. We wandelen verder rond en kunnen zo de sfeer van dit prachtige stadje opsnuiven.
We doorkruisen de vele straatjes en een plek die je steeds zal zien is het historische marktplein. Dit prachtige plein vormt natuurlijk het centrum. We zien er het barokke stadhuis en de fontein de “Martinsbrunnen.” De mooie vakwerkhuizen rondom het marktplein maken het plaatje compleet.
Wie hogere regionen wilt opzoeken kan op het einde van de Endertstrasse de “Sesselbahn” nemen. Een stoeltjeslift van waaruit je  Cochem en de Moezel kunt bekijken vanuit een prachtig perspectief.
In diezelfde straat is ook de “Senfmühle” gelegen. Deze mosterdmolen is meer dan 200 jaar oud. Bij een bezoek en rondleiding door de mosterdmolen krijg je te zien hoe de molen werkt en hoe de mosterd gemaakt wordt naar oud recept. Uiteraard kan er ook geproefd worden. Ons zaterdags bezoek sloten we af met een lekker ijsje!
De zondag nemen we letterlijk een rustdag. We brengen de dag door aan de rand van de Moezel, genietend in de zon.

Morgen rijden we verder richting Koblenz. De plaats waar de Moezel uitmondt in de Rijn.
Dag 8 en 9
We hebben het einde van onze route langs de Moezel bereikt. We zijn in Koblenz. Een mooie stad ingeklemd tussen de samenvloeiing van de Moezel en de Rijn. Met een geschiedenis die terug gaat tot de Romeinse tijd meer dan 2000 jaar geleden.
We rijden tot aan de oever van de Moezel. Het centrum van Koblenz is aan de overkant gelegen. We hebben nog een plaats op de camperplaats voor Reisemobilhafen KNAUS Campingpark Koblenz. Gelukkig, want er zijn maar 10 plaatsen. De camping was voor ons niet echt een optie. Dit vanwege de prijs: 42€ per nacht! Onze plaats is toch een topplaats qua uitzicht. Van aan onze camper hebben we zicht op de beroemdste bezienswaardigheid van de stad, nl. de markante plaats tussen de rivieren de Moezel en de Rijn: het Deutsches Eck, met op een hoge sokkel een ruiterstandbeeld van keizer Willem I. Op deze plek stond ooit een gebouw van een middeleeuwse ridderorde, de Deutsche Orden vanwaar de naam Deutsches Eck afkomstig zou zijn.
In de namiddag bezoeken we de oude binnenstad. Om deze te bereiken laten we ons overvaren door Fahre Liesel. Een veerbootje die je vanaf de camping naar het Deutches Eck brengt. Niet duur (1,80€/persoon) en je hoeft eigenlijk nooit lang te wachten. Er zijn geen vaste vaartijden. Als je toekomt aan het bootje word je onmiddellijk overgevaren. Bevindt hij zich aan de overzijde en de schipper spot je, dan komt hij af. Tijdens onze overtochten hadden we steeds een hartelijk gesprek met de schipper. De ene was een gepensioneerde Duitse schipper uit de binnenvaart (die Gent en Vlaanderen zeer goed kent) en de tweede was een gepensioneerde Belgische schipper uit de lange omvaart (die in Schoten woont).
We verkennen het Deutches Eck en wandelen verder door de leuke straten, langs mooie kerken zoals de St.Kastor en Florinskirche en langs pleinen met fonteinen. Tijdens het wandelen ervaren we dat er iets ontbreekt voor ons. Het is de kerstsfeer! We kennen Koblenz door er al een paar keer geweest te zijn tijdens de kerstperiode. Kuieren langs de vele kerstkraampjes. Prachtige kerstverlichting alom en gluhwijn drinken op één van de pleinen. Toch kan de stad, die ook leuke winkelstraten heeft, ons bekoren.
’s Anderendaags bezoeken we een andere topbezienswaardigheid: vesting Ehrenbreitstein. Een fort dat 118 meter boven de Rijn gelegen is en uitkijkt op de stad. Door de jaren heen heeft de vesting verschillende functies gehad. Na de tweede wereldoorlog was het een vluchtelingenkamp, een woonhuis, jeugdherberg en museum. Het fort herbergt een aantal interessante musea, zoals het Landesmuseum Koblenz over de geschiedenis van de regio, Haus der Archäologie en Haus der Fotografie.
Om het fort te bereiken nemen we aan de kade de kabelbaan, “Seilbahn Koblenz”. Zo gaan we op spectaculaire wijze naar de vesting toe. Vanuit de gondel van de kabelbaan hebben we een zeer mooi uitzicht op het Deutsches Eck, de Rijn  en de Moezel. Spijtig genoeg hebben we een spelbreker, nl. de regen. Bij goed weer is het zicht spectaculair.
We wandelen langs de wallen maar ondertussen valt de regen met bakken uit de lucht. Al snel zoeken we drogere oorden op en door een wirwar van gangen bereiken we de opgestelde gebouwen waar we de musea en tentoonstellingen bezoeken.
Terug op de begane grond zoeken we langs de kaai de warmte op in de Winzerstube van het restaurant Wacht am Rhein. Genietend van een Riesling wijn blikken we terug op een opnieuw mooie reis.

Morgen rijden we terug huiswaarts.
Overzicht overnachtingen
Campcar-Parkplatz - Route du Vin 2, Remich  GPS: n49.53873  o6.36243 – 15€/26pl – alle voorzieningen inbegrepen – langs de oever van de Moezel

Camping de la route du vin – route du Vin 10, Grevenmacher – 22,5€/nacht – alle voorzieningen – kleine mooie camping - bushalte op 200m in alle richtingen – centrum 800m

Reisemobilpark Treviris - In den Moselauen, Trier – 13€/110pl – water: 1€/100l – stroom: 0.70€/kwh – broodjesservice – 3 km van centrum – met bus 83 aan de weg Pacelliufer (om de 10min) 400m – zeer makkelijke verbinding

Wohnmobilstellplatz am Mosel - Rissbacherstraße 155, Traben-Trarbach  - 14,30€/45pl – alle voorzieningen inbegrepen – centrum 1 km

Mosel camping Cochem – Stadionstrasse 11, Cochem – 29,5€/nacht – alle voorzieningen – vanaf de camping langs de moezel naar het centrum, 1,5 km – eigenaar komt langs de plaatsen om stroom aan te sluiten – mooie plaatsen met zicht op de moezel – vaste campinggasten zijn zeer luidruchtig

Reisemobilhafen KNAUS Campingpark Koblenz - Schartwiesenweg 6, Koblenz – 19,5€/10pl – net buiten camping – stroom inbegrepen – voor water moet je op camping zijn – prijs camping 42€! – mooie plaatsen en rustig
(sanitair camping: 4€/persoon) – is aan Deutches Eck gelegen – wel aan overkant van Rijn gelegen. Naar Koblenz gaan met veerboot op moezel. Fahre Liesel van 9 tot 20u, van camping naar deutches eck. Niet duur en korte wachttijden. We hadden geluk, de schipper was een Antwerpenaar en we moesten nooit wachten om overgezet te worden. Vanaf het ogenblik dat hij ons zag aan de overkant was hij daar.
E-mail: info@dmcamperreizen.be

Copyright © DMCamperreizen 2018.
All right reserved.